ప్రేమ

భూమ్మీద మనిషి కాలాన్ని
ఒక్క రోజులో కుదిస్తే
అది ప్రేమికుల రోజు కావాలి


ప్రపంచం సమాధిలో
రెండు సజీవ ఆత్మలు
సమాధి చుట్టూ
కోట్లాది పాదముద్రలు


జీవితంలోనూ మరణంలోనూ
మరణానంతర జీవితంలోనూ
కురిసే వెలుగుజల్లు ప్రేమే కావాలి


అలకతో ఓ అమ్మాయి విసిరిన పుస్తకాల సంచి
రోడ్డును ప్రేమ లేఖల మొగలి పొత్తు చేసింది


ప్రేమ ఖండాన్ని కనుక్కోవడంలో
ఎవడికి వాడే ఓ కొలంబస్

తనను రోడ్డు దాటించిన చేయి
కబోదికి కలలో కనిపించడం ప్రేమ

స్వార్థమూ త్యాగమూ
కొత్త దంపతుల్లా ఆడుకునే
పూలబంతి ప్రేమ

తెగిన గిటారు తీగల్లో
విషాదమై ప్రవహిస్తున్న పెదాల అన్వేషణ ప్రేమకోసమే
మనుశుల్ని కరెంటు తీగల్ని చేసి
ప్రపంచమ్ పందిరికి వేలాడే బల్బు పువ్వు ప్రేమ
శరీరాల సంగీతానికి
హృదయాలు కూర్చే లిరిక్ ప్రేమ

చెబితే ప్రేమ గురించే చెప్పాలి
మనుషులు ప్రాణాలతో అల్లుకున్న
దీపాల గూటిలో నిత్యం కువకువలాడే
ప్రేమ పక్షి గురించి చెప్పాలి

పాటను వెదుక్కుంటూ పయనమైన
ఒంటరి పడవ
నదిమధ్య కొండకు తలబాదుకోవడం గురించి చెప్పాలి

ఎక్కడో పారేసుకున్న సెల్ ఫోనులో
నువ్వెదురు చూస్తున్న కాల్ మిస్ కావడం ప్రేమ

ప్రేమ ఎస్సెమ్మెస్సులు కాదు
అలాగని ఫ్లయింగ్ కిస్సులూ కాదు

ప్రేమ నాలుగు చేతుల రహస్య ఒప్పందమే కాదు
అది మనిషి నుండి మనిషికి
అనాదిగా ప్రవహిస్తున్న నిశ్యబ్ద సంగీతం

ప్రేమ చీకటి వెన్నుల్లో
మెత్తగా దిగబడే వెన్నెల
ప్రేమ ఎడారి గుండెలో నీటి కత్తి
నిద్దుర రెప్పల మీద మత్తగా జోగే మెలకువ ప్రేమ

ఒక అంధ యువకుడికి
మూగ పిల్ల చేసిన కొంటె సైగ
నిన్నూ నన్నూ వెక్కరిస్తుంది ప్రేమగా

ఎవరిని ఎవరు ప్రేమించినా అందరినీ అందరూ ప్రేమిస్తున్నట్టు
మనుషులంతా ప్రేమికులు కావాలి
రోజులన్నీ ప్రేమికుల రోజులవ్వాలి.

వీరులు ప్రజల హృదయాల్లో ఉంటారు

వీరులు విగ్రహాల్లో కాదు
ప్రజల హృదయాల్లో ఉంటారు
ప్రజల ఆశల్లో ఉంటారు
ప్రజల అడుగుల్లో ప్రజల మాటల్లో
ప్రజల గుండె చెప్పుళ్ళలో
వీరులు గర్వంగా నవ్వుతూ ఉంటారు


విగ్రహాలను మలినం చేస్తే
వీరులు మాయమైపోరు
అది మరో విస్ఫోటానికి నిప్పంటిస్తుంది


విగ్రహాలు కూల్చేస్తే వీరులు చచ్చిపోరు
ఆ విగ్రహాలను తమ రక్తంతో నిర్మించుకున్న
జాతిజనుల ఊపిరిలో ఉంటారు.


సముద్రం మీదికి వొంగిన ఆకాశంలో వీరులుంటారు
సూర్యుడు గుప్పిళ్ళతో జల్లుతున్న
కాంతి కిరణాల్లో వీరులుంటారు
ఉదయాన్ని రెక్కల మోసుకుంటూ
ఎగిరే పక్షుల్లో వీరులుంటారు


అణగదొక్కడం అవమానించడం
మీ సంస్కృతి కావొచ్చు
రెచ్చగొట్టడం చిచ్చుపెట్టడం
మీకు చేతనైన విద్య కావచ్చు


కూలిన విగ్రహాల్లోంచి
కోట్ల పిడికిళ్ళు మొలకెత్తడం
ఇక అందరం చూస్తాం
వీరులు మట్టిబొమ్మల్లోనో చిత్రపటాల్లోనో ఉండరు
ఉక్కు పాదాలు తొక్కిన నేలంతా
పొడుచుకొచ్చిన కత్తుల కాంతుల్లో వీరులుంటారు


కలిసి నడిచే పాదాలు
నేల మీద రాసే నినాదాల్లో వీరులుంటారు
వీరులు జనంలో ఉంటారు
జనం జరిపే రణంలో ఉంటారు
వీరుడు అంబేడ్కర్.

బౌద్ధ సంగీతం

మాటలు లేని శబ్దాలు లేని
ఒక సంగీత సౌఖ్యం కావాలి

వెన్నెల మాట్లాడదు
పువ్వులూ పిల్లల నవ్వులూ మాట్లాడవు
శాక్యముని నిమీలిత నేత్రాలు కూడ.

ఇది మరో ప్రపంచాన్ని
కలగంటున్న మౌన సంగీతం
మంచు కడిగిన మనుషుల మనస్సుల్ని
భిక్షా పాత్రల నిండా నింపుకుని
సమూహాలు సమూహాలుగా కదలిపోతున్న
కాంతి వలయాల శాంతి సంగీతం

ఆ కదలని విగ్రహంలో
అనాదిగా అనంతంగా కురుస్తున్న ప్రశాంత సంగీతం
మనుషులంతా చిట్టి పిల్లలై
తెలతెల్లని మబ్బుగువ్వలై ఆడుకుంటున్న ఆకాశ సంగీతం
విశుద్ధ వినిర్మల బౌద్ధ సంగీతం

కురుస్తూ కురుస్తూ
కురుస్తూనే మెరుస్తూ
నడుస్తూ నడుస్తూ నడుస్తూనే నవ్వుతూ
ప్రేమ పుష్పాల జడిలో తడుస్తూ
సన్నగా చల్లగా తన్మయంగా
గుండెల్ని తాకే
లౌకికాలౌకిక భౌతికభౌతిక
సాత్విక తాత్విక సంగీతం.

అమ్మ పొట్టలో వినిపించిన సంగీతం
అమ్మ ఉయ్యాలలూపినప్పుడు కన్పించిన సంగీత
బడిలో తోటలో చెట్టుతో నీడలో నీళ్ళతో
ఆడుకున్నప్పుడు మైమరపించిన సంగీతం

చేతుల తీగల్ని ప్రపంచమంతా అల్లుతూ
ప్రవహిస్తున్న పరిమళం సంగీతం
వసుధైక గీతానికి
మొదటి చివరి మంత్ర స్వరం

కాలం కంటే ముందు పుట్టి
కాలం ముందు పరుగు తీస్తున్న
ఒక చిరుపాప చిరునవ్వు సంగీతం

నేలమీద మన మనస్సుల మీద
విస్తరించిన సరిహద్దుల రేఖల్ని
తొక్కుకుంటూ చిందులేసే
సన్యాస సమ్మోహ సంగీతం

మన లోపలా బయట
కనిపించీ కనిపించని ఆయుధాల పైనా
అహంభావాల పైనా
స్వార్థ సామ్రాజ్యాల పైనా
దాడి చేసే నిరాయుధ రహస్య సంగీతం

దిక్కులన్నిటికి దిక్కు చూపే
దేవుళ్ళకు కూడా బుద్ధి చెప్పే
మనుషలందరిని ఒకే ఉయ్యాలలో ఊపే
సజల సంగీతం సౌమ్య సంగీతం
బౌద్ధ సంగీతం

బుద్ధం శరణం గచ్ఛామి......

[గౌతమబుద్ధని 2550వ జయంతిని ఈ ఏడాది ప్రపంచమంతా జరుపుకుంటోంది]

ఆశ ఛావెజ్

పొగచూరిన ఆశల ఆకాశాన్ని
ఒక అరుణారణ రుతు పవనం చల్లగా
కలత చెందే ఆశయాల కనురెప్పలను
ఓ ఎర్రటి చినుకు కొత్త కలై పలకరించింది
ఈ అణచివేతల దమననీతుల కాలంలో
మరో సారి వెనుజులా విప్లవాల ఛీర్స్ కొట్టింది
వీరుడు ఛావెజ్.....ధీరుడు ఛావెజ్
విప్లవం ఛావెజ్..... విక్టరీ ఛావెజ్.

అర్జెంటీనా ఫ్యాక్టరీ గొట్టాల నుండి
దూసుకొస్తున్న ఎర్రని పొగమబ్బుల్లో ఛావెజ్
బొలీవియా నీటి గొంతులో
పోటెత్తిన ఎర్రెర్రని అలల సంగీతంలో ఛావెజ్
లాటెన్ అమెరికా పోరుదారిలో
విరిసే తొలిపొద్దు పువ్వులో ఛావెజ్
ఆశ ఛావెజ్....ఆర్తి ఛావెజ్...

గతించిన వీరుల శౌర్య దీప్తుల్ని
పిడికిట్లో బిగించి వెనుజులా
దెయ్యాల రాజ్యం ఎదుర్రొమ్ముపై గుద్దింది
అణగారిన దేశాల ఆగ్రహ జ్వాలల్ని
కన్నుల్లో నింపుకుని వెనుజులా
కయ్యాల రాజుపై కన్నెర్ర చేసింది
హక్కుల పోరాటానికి కొత్త నెత్తురెక్కింది
విలువల యుద్దానికి ఒక వింత వెపన్ దొరికింది.

ఆకాశాన్ని జెండాగా వెన్నుపూసపై అతికించుకుని
వెనుజులా ప్రపంచమంతా ఎగిరింది
ఊపిరి ఛావెజ్....ఉద్యమం ఛావెజ్
ఇక ఎక్కడబడితే అక్కడ..
పిల్లల కళ్ళల్లో ఛావెజ్
పిల్లల కథల్లో ఛావెజ్
సామ్రాజ్యవాదుల పీడకలల్లో ఛావెజ్

[వెనుజులా ఎన్నికల్లో ఛావెజ్ ఘనవిజయాన్ని స్మరించుకుంటూ...]

జెండాకు సంకెళ్ళు

చాలా రోజులుగా నా కళ్ళు
రాజమండ్రి రహదారిమీద తచ్చాదుతున్నాయి

నా కలం
రాజమండ్రినుండి వచ్చే
బస్సుల్నీ రైళ్ళనీ అదే పనిగా గాలిస్తోంది
ఏవేనో జ్ఞాపకాలు కనురెప్పల మీంచి
టపటపా రాలిపోతూనే వున్నాయి

ఇప్పుడు నా గుండె
రాజమండ్రి సెంట్రల్ జైలు గోడగడియారం మీద కూర్చుంది
అక్కడ మా మిత్రుడున్నాడు

పోరాడే జెండాలను జైల్లో పెడితే
అవి గోడలకు రెక్కలు తొడుగుతాయి
నినదించే కంఠాలకు సంకేళ్ళు వేస్తే
అవి ఆకాసాన్నే నినాదంగా మార్చేస్తాయి

అతనికి నచ్చిన పాటాలన్నీ జాగ్రత్తగా మడత పెట్టి
సంచినిండా పెట్టుకుని
క్యారియర్ నిండా అక్షరాలు నింపుకొని
నాకు తెలికుండానే నా మనసు ఎప్పుడో
రాజమండ్రి జైలు దగ్గర బైఠాయించింది
అక్కడ మా చెలికాడున్నాడు
విప్లవాల విద్య తెలిసిన విలుకాడున్నాడు.

లోపలికీ బయటకీ తేడా తెలిసిన వాడు
మంచికీ చెడ్డకీ దూరం కొలిచిన వాడు
అందరి మనసూ గెలిచిన వాడు

అక్కడ ఒక తాత్వికుడున్నాడు
ఒక స్వాప్నికుడున్నాడు
ప్రజల ప్రేమికుడున్నాడు

జంగారెడ్డిగూడెం గిరిజనులు కన్నీటితో కట్టిన
స్వాగతమాలను పట్టుకుని
ఇప్పుడు నా రెండు చేతులూ అకాశంలో అలా వేలాడుతున్నాయి.

[ప్రజల పక్షాన పోరాడినందుకు జైలు శిక్ష అనుభవించిన మిత్రుడు మంతెన సీతారాం కోసం]

వీరులు బతకాలి

ఇల్లు ఖాళీచేసినంత సులువు కాదు
దేహాన్ని ఖాళీ చెయ్యడం


ఎంత సునాయాసంగా ఎంత చిద్విలాసంగా
ఎంత పరిహాసంగా
వెళ్ళి పోయావురా తమ్ముడూ!


ఆఫీసుకు వెళుతూ పిల్లల చేతుల్లో నాలుగు డబ్బులుంచిన్నట్టు
మా కళ్ళల్లో ఒక దుఃఖ సముద్రాన్ని పెట్టి వెళ్ళి పోయావు


అందరం ఇక్కడ ఉండిపోవడానికే రాలేదుగానీ
నువ్వు మాత్రం వెళ్ళిపోవడానికే వచ్చినట్టు
ఒకటే తొందరపడ్డావు


ఈ అగ్నిశిశువును ఎత్తుకోవడం
మా వల్లకాదేమోనని
నీ తొలి ప్రేమ స్పర్శలోనే నాకనిపించింది.


ఒరెయ్ నాయనా
ఇక్కడ బతకడమే గొప్పకదరా!
క్యాలండర్ మీద దుమ్ము దులపడం
గడియారం ముల్లు కదపడం
బతుకంటే బతకడమే
అదే విప్లవం - అదే జీవరహస్యం


ఎవడు ఎన్నేళ్ళు బతికాడన్నదే లెక్క
వందేళ్ళు బతికినవాడే చక్రవర్తి.


నువ్వేంటో చావుని చంకలో పెట్టుకొచ్చినట్టు
ఒకటే కంగారు పడ్డావు
అయితేనేం
బతికిన క్షణకాలమైనా బతుకును బతికించాలన్నవు
వసంతాలు గణించుకోవడం కాదు
అభిశప్తవనాల వాకిళ్ళవైపు పచ్చదనాన్ని తోలుకొచ్చే
వసంతోత్సవానివి నువ్వే కావాలన్నావు.
బతుకంటే అక్షరమన్నావు
గుప్పెడు అక్షరాలను ఎక్కడ ఒలకబోసినా
అవి నిప్పు పిట్టలై
కపటారణ్యాలను
తగలబెట్టుకుంటూ వెళ్ళిపోవాలన్నావు


అవును నువ్వు పొగరుమోతు కవివే
అనార్కిస్టువే
అంటరాని అక్షరానికి ధిక్కార చొక్కాతొడిగి
కాలరెగరేసుకు తిరగమన్నావు
తెల్లమనువులూ ఎర్రమనువులూ
తెల్ల మొగాలు వేసుకు చూస్తోంటే
వాడమగాడికి మొలతాడుకట్టి
మీసం మెలేసిన మొనగాడివి నువ్వు


నిన్ను చూడ్డానికి
ధైర్యం చాలని వాళ్ళకి తెలీదుగాని
నువ్వు ఉగ్రవాదిగా అగ్రహారాల మీద
బాంబులు విసిరినప్పుడే అనుకున్నాను
ఈ పట్టపగ్గాల్లేని గుర్రాన్ని
పట్టుకోవడం మా చేతకాదని


నువ్విక్కడ ఎవర్నీ చూసి ఎవర్నీ చూసి ఏమీ నేర్చుకోలేదల్లేవుంది
నిత్య సన్మానాలతో నిత్య కళ్యాణాలతో కాకున్నా
నిత్యమూ మృత్యు సంభోగాలతోనైనా
ఇక్కడ బతకడమే గొప్ప

మరి నువ్వేమో
జీవితాన్ని కాలంతో కాదు
కాలాన్ని జీవితంతో లెక్కించాలని
చెప్పడానికే వెళ్ళిపోయినట్టున్నావు

ఓనా ప్రియాతిప్రియమైన సోదరుడా
నువ్వు బతికుంటేనేకదా
ఈ బతుకు బతుకు కాదని తెలుసుకునేవాళ్ళం
నువ్వు సజీవ జీవన ప్రవాహమై
మమ్మల్ని ముంచెత్తితేనెకదా
స్వచ్ఛంగా శుభ్రంగా బతికేసే వాళ్ళం

ఉద్యొగానికి సెలవు పెట్టినంత తెలిక కాదు
జీవితానికి టాటా చెప్పడం.

ఎంత్ ఈజీగా ఎంత పొగరుగా
ఎంత ఆత్మగౌరవంగా
వెళ్ళిపోయావురా నేస్తం!

అది సరె
అవసరాల మచ్చలు కనబడకుండా
ప్రేమ అత్తర్లూ స్నేహాల పౌడర్లూ పూసుకు తిరుగుతున్న
మా బతుకులు నీకు నచ్చలేదు అనుకుందాం
మరి నిన్నే అల్లుకుని పల్లవించిన
ఆ తీగపిల్ల మాటేమిటి!
నీకోసం విరిసిమురిసిన
ఆ జంట పుష్పాల లేతగొంతులు
నాన్నేడని అడిగితే
అన్ని చుక్కల్లో ఏచుక్కని చూపమంటావ్?

నిత్యం వందిమాగదులతో యువరాజులా తిరిగే
చెట్టంత కొడుకు చటుక్కున కూలిపోతే
తల్లడిల్లి పోతున్న ఆ తల్లిపేగు దుఃఖాన్ని వర్ణించడానికి
అక్షరాలను ఏ లోకాలనుండి అరువు తీసుకు రమ్మంటావ్?

ఇక్కడ ఉండిపోవడానికే ఎవరూ రాలేదుగానీ
నువ్వు మాత్రం వచ్చినపని ఆయిపోయినట్టు
వెళ్ళిపోవడానికే కంగారుపడ్డావు

అందుకే తమ్ముడూ
నీ సమాధిమీద తలలుబాదుకుంటూ
మా రక్తంతో ఒకేమాట రాస్తున్నాం
"వీరులు బతకాలి"

[వెలివాడల్లో వేనవేల నగేష్‍బాబులు పుట్టాలని కోరుకుంటూ]

గ్లాడిస్ స్టెయిన్స్

[1999 లో గ్రాహం స్టెయిన్స్ అనే ఆస్ట్రేలియన్ ఫాదర్‍ని అతని కొడుకులిద్దరని ఒరిస్సాలో భజరంగ్ దళ కార్యకర్తలు దహనం చేశారు. నిందితులకు చాలా సంవత్సరాల తర్వాత కోర్టు శిక్ష వేస్తే గ్రాహాం స్టేయిన్స్ భార్య గ్లాడిస్ వారిని క్షమిస్తున్నట్టు ప్రకటించింది]

తల్లి నీకు వందనాలు.
మతమంటే క్షమాగుణమని
మా క్రూరాత్మలకు నూరిపోసిన
నీ ఔదార్యానికి స్తుతులు స్తుతులు.

నీ కట్టుకున్న వాణ్ణి, కన్న బిడ్డల్నీ
మా మతోన్మాదం కాల్చి బూడిద చేస్తే
మమ్మల్ని కనికరించమని ఆ దేవుణ్ణి ప్రార్థించిన
కరుణా మూర్తి నీకు జేజేలు

ఎవదో రైలు తగలబెట్టినందుకు
రాష్ట్రాన్నే తగలబెట్టిన రాక్షసులంమేము
గర్భస్థ పిండాలను త్రిశూలాలకు గుచ్చి
వీధుల్లో వీరంగం వేసిన వీరభక్తులం మేము

పచ్చి బాలెంతులను ముక్కుపచ్చలారని ఆడపిల్లలను
చెరిచి జబ్బ చరిచిన భక్త యోధులం మేము
కాటికి కాళ్ళు చాచిన ముసలి వాళ్ళను
కాళ్ళూ చేతులూ కట్టి నూతుల్లో పడేసిన
ముక్తి ప్రదాతలం మేము
ప్రతీకారం మామతానికి పర్యాయ పదాన్ని చేసిన
అతీంద్రియ శక్తులం మేము

అమ్మా! ఒక్క సారి నీ చల్లని చేతులు తాకాలని వుంది.
సోదరి! ఒక సారి నీ దయగల నేత్రాలను చూడాలని వుంది.
నీ పాదాలను కడిగి మా పాపాలు కడుక్కోవాలని ఉంది.

మా కుష్టు రోగాన్ని నయం చేయడానికి వచ్చిన
ఓ దేవతా!
నువ్వు మమ్మల్ని చిరునవ్వుతో క్షమించినా
దేవుడు క్షమిస్తాడంటావా?