జెండాకు సంకెళ్ళు

చాలా రోజులుగా నా కళ్ళు
రాజమండ్రి రహదారిమీద తచ్చాదుతున్నాయి

నా కలం
రాజమండ్రినుండి వచ్చే
బస్సుల్నీ రైళ్ళనీ అదే పనిగా గాలిస్తోంది
ఏవేనో జ్ఞాపకాలు కనురెప్పల మీంచి
టపటపా రాలిపోతూనే వున్నాయి

ఇప్పుడు నా గుండె
రాజమండ్రి సెంట్రల్ జైలు గోడగడియారం మీద కూర్చుంది
అక్కడ మా మిత్రుడున్నాడు

పోరాడే జెండాలను జైల్లో పెడితే
అవి గోడలకు రెక్కలు తొడుగుతాయి
నినదించే కంఠాలకు సంకేళ్ళు వేస్తే
అవి ఆకాసాన్నే నినాదంగా మార్చేస్తాయి

అతనికి నచ్చిన పాటాలన్నీ జాగ్రత్తగా మడత పెట్టి
సంచినిండా పెట్టుకుని
క్యారియర్ నిండా అక్షరాలు నింపుకొని
నాకు తెలికుండానే నా మనసు ఎప్పుడో
రాజమండ్రి జైలు దగ్గర బైఠాయించింది
అక్కడ మా చెలికాడున్నాడు
విప్లవాల విద్య తెలిసిన విలుకాడున్నాడు.

లోపలికీ బయటకీ తేడా తెలిసిన వాడు
మంచికీ చెడ్డకీ దూరం కొలిచిన వాడు
అందరి మనసూ గెలిచిన వాడు

అక్కడ ఒక తాత్వికుడున్నాడు
ఒక స్వాప్నికుడున్నాడు
ప్రజల ప్రేమికుడున్నాడు

జంగారెడ్డిగూడెం గిరిజనులు కన్నీటితో కట్టిన
స్వాగతమాలను పట్టుకుని
ఇప్పుడు నా రెండు చేతులూ అకాశంలో అలా వేలాడుతున్నాయి.

[ప్రజల పక్షాన పోరాడినందుకు జైలు శిక్ష అనుభవించిన మిత్రుడు మంతెన సీతారాం కోసం]