చుక్కలన్నీ తనముందు దీక్షగా కూర్చుంటే
అప్పుడు దీక్షిత వాటికి వెలుగుతూ
బ్రతకడం నేర్పుతుంది.
పూలన్నీ తనముందు ముద్దుగా కూర్చుంటే
అప్పుడు దీక్షిత వాటిరేకుల మీద
అమాయకపు నవ్వుల పరిమళాలు అద్దుతుంది.
పక్శులన్నీ తనముందు పరవశంగా వాలితే
అప్పుడు దీక్షిత వాటిరెక్కలమీద
ఒక స్వేఛ్ఛాగీతం రాస్తుంది.
అంతపెద్ద ఆరిందాకూడా
మనం బతుకు బైకు బర్రుమనిపిస్తే
తుర్రుమని తూనీగలా మనవొళ్ళో వాలుతుంది.
ముద్దొచ్చి తనను చేతుల్లోకి తీసుకుంటే
ఎవరో దేవకన్య అలా ఆకాశంలో విహరిస్తూ
నేలకు జారవిడిచిన వజ్రపుటుంగరంలా
ధగధగా మెరిసిపోతుంది
తనివితీరక తనని భుజం మీదికెత్తుకుంటే
విశ్వాంతరాళంలోంచి ఏదో ఒక క్రొత్త గ్రహం
ఈ చిట్టి తల్లి రూపంలో మనమీద వాలినట్లనిపిస్తుంది.
దీక్షితా.......దీక్షితా.......
నిజంగా నీ పుట్టినరోజు వెలుగూ వెన్నెలా
మా తలుపులు తట్టిన రోజు.
సుప్రసన్నకు మహాకవి దాశరథి స్మారక పురస్కారం!
12 years ago
No comments:
Post a Comment